penibele situaties

Na het gesnorkel gister (Woensdag) dus meteen vertrokken richting Norman’s Cay met de bedoeling om om daar voor anker te gaan. We zouden dan wel een uur in het donker varen maar met 2 satelliet / GPS dingen zou dat wel lukken. Dus eenmaal aangekomen daar bleek op de radar dat het er wel om ging spannen om die baai in te komen ( in baaitjes lig je redelijk uit de wind en stroming, dus dat is altijd wel n goed plan om daar voor anker te gaan) omdat de “ ingang” heel nauw was, maar op t radarschermpje scheen alles goed te gaan. Net aan dan, ik hield mn hart vast, vooral toen Skipper J zei dat ie het water tegen de rotsen hoorde klotsen. Wat dus betekent dat die heel dichtbij zijn! Maar we hadden het gehaald dus voeren we vrolijk nog n eindje door, totdat we niet meer verder kwamen….jahoor, vastgelopen! Alles geprobeerd, achteruit, vooruit, heen en weer lopen over de boot terwijl de motor liep, om hm los te wrikken zeg maar, mooi niks.en we zagen voor de rest natuurlijk ook geen fuck dus dan doe je weinig. En het zou ook pas de volgende morgen kwart over 5 weer vloed worden..nouja, we hoefden toch nergens heen, dat scheelde, dus zijn we maar gaan slapen. Wat wel heel freaky was, was dat als je binnen in de boot was je de hele tijd het geluid van naderende boten hoorde, en als je dan je hoofd naar buiten stak, er niks was! En soms waren die geluiden echt heel duidelijk, alsof er n schip bijna langszij kwam, en dan opeens weer weg was…Beetje spooky dus! Komt omdat het water geluid heel erg ver draagt, maar we lagen in n minibaai, wat omring was door stenen, dus ik weet het niet…


Volgende morgen kwart over 4 / half 5 opstaan en kijken wat de nieuwe dag ons gebracht had, en dat was vloed! weer proberen om van die zandbank af te komen. Eerst vooruit, toen achteruit, helemaal niks, dus hebben we wat anders geprobeerd en dat is om het anker met de dinghy in het diepe te gooien, terug naar de boot te gaan en t touw om n katrol heen te slaan en zo de boot richting t anker te trekken, en gelukkig, na een en ander gedoe, lukte het, er zat beweging in! ondertussen was het eenmaal licht geworden en zagen we hoe nauw die opening naar dat baaitje eigenlijk was, dat bleek dus maar een meter breeder te zijn dan die boot! Lekkere skipper-actie weer dus. Ik zei al, je hebt ons er wel uit gekregen maar het was sowieso niet echt n slimme actie om erin te gaan (laat staan bij nacht!) dus enige credits ga ik je hiervoor niet geven. Was ik weer moeilijk om tevreden te krijgen. Ja dikke doei, HOE IS UT??!! Voor de rest had ie die ochtend ook niet al te slimme acties waarbij ik, als sailing rooky of the century, gewoon moest vertellen hoe het beter kon, dus je snapt dat skipper J behoorlijk in aanzien is gedaald.


Na weer 5 of 6 uurtjes gevaren te hebben kwamen we aan in Nassau, de hoofdstad dus. Heel veel mooie witte gebouwen, van die luxe resorts omgeven met uiteraard wuivende palmen. Een resort, genaamd Atlantis, is echt supercool, die zie je al vanaf heel ver staan. Het zijn 3 roze gebouwen met een park eromheen wat geheel in atlantis (gezonken stad) style is gebouwd, dus met allemaal zeepaardjes erin gebeeldhouwd, zeemeerminnen enz.

Verder hebben ze hier ook uber grote cruise schepen liggen van iets van 8 verdiepingen ofzo, en een klein centrumpje met alleen maar duty free gebeuren en veel t-shirts. Oja., en veel piratentroep en n piratenmuseum! Ben ik helaas niet ingeweest, wilde op de terugweg iig wel n foto ervan maken maar toen zag ik hm niet meer. Nouja, helaas pindakaas niettan, heb in ieder geval wel gelunched in n tent die The Poopdeck heet hehehe!