Final destination bereikt; Kaapstad!

Na Coffee Bay zijn we op weg gegaan naar Jeffrey's Bay. We zouden eigenlijk n tussenstop doen in Hogsback, een of ander elfachtig plaatsje in de bergen, maar toen we eenmaal op weg waren kwamen we er na wat beter lezen achter dat de wegen niet altijd al te best zijn dus dat hebben we maar geskipped. Met het geluk tarten kom je meestal niet zo ver en al helemaal niet met onze krakeling. Een tussenstop gemaakt die wat meer op de route lag dus, en dat was Fish River. We kwamen de bijna lege camping opgereden en er werd meteen al hartelijk gezwaaid door n groepje opa's en een van hun kleinzoons. Aangezien dat het enige teken van leven in de omtrek was (Linda had al staan gillen bij t hek dat op slot zat omdat er niemand rondliep om ons in te laten) parkeerden we daar en hebben n avondje gezellig met ze zitten borrelen rond, uiteraard, n braai. Meteen erachter gekomen dat het vanaf nu over is met de zwoele zomeravonden, het is vanaf n uur of 6 KOUD!ff wennen dus, zo leer je al snel dat de airco dus niet meer 's nachts aanmoet en dat de dakraampjes dichtgedaan moeten worden na t koken..brrrrrrrr....Anyway, de volgende morgen weer vrolijk verdergereden naar Jeffrey's Bay, waar ons grote monstergolven waren beloofd en grote groepen surfers. Nou je voelt t al aankomen, helemaal niks nie dus! Maar t zonnetje bleef schijnen (jaja,dat is inderdaad wel het belangrijkste voor onze feel-good-statussen) en we stonden met de campert op n camping met zeeview dus vooruuuuuiiiiittt :D
's Middags liggen bakken, 's avonds uit eten geweest voor n prikkie en de volgende morgen de spullen weer gepakt om verder te gaan want bakken en borrelen, dat kan je overal. Op weg dus naar Knysna. Onderweg nog even gestopt bij Tsitsikamma Park, waar er mooie watervallen te bezichtigen waren. Zou wel ff anderhalf uur heen, anderhalf uur terug hiken worden, maar t kon allemaal op je slippertjes werd ons verteld, dus dat is dan nog wel te doen. Camper geparkeerd en op naar t pad. Daar troffen we dus de eerste hindernis al aan. n Plakkaat waarop stond dat de hike onder t kopje "moeilijk" viel en je hm ongeveer n half uur voordat wij ervoor stonden, moest beginnen anders was je niet op tijd voor t donker terug. Fijn. Pat en Mirjam dropen al af naar t strand maar de rest had nog goede hoop. Toen kwamen we andere wandelaartjes tegen die met meer onverwacht nieuws kwamen, nu was er nog n wandelpad maar verderop begon het rotsgedeelte, en dat was dus bijna NIET op je slippertjes te doen. AARRGGHH! Toch nog maar verder gelopen om te kijken of t dan echt, ECHT zo erg was en dat bleek dus van wel. Verassend dus, weer n hike die op niks uitliep. Echt, bij de een zijn er teveel paden, bij de ander is t te moeilijk, bij weer n ander wordt je onder geplast door n koe doordat die in de wind zn behoefte staat te doen en diezelfde wind staat jouw kant op..t zit allemaal niet mee!
In ieder geval ietwat teleurgesteld maar weer op weg gegaan naar Knysna, want daar was t, weer volgens de Lonely Planet, echt supermooi!
Nou, zijn de volgende dag dus op weg gegaan naar t "supermooie"bos, waar relaxte wandelpaden zouden zijn en dat ging zo: we belandden eerst al in n township, ipv n bos. De oorzaak ervan is niet echt duidelijk, ligt n beetje in t midden tussen falende navigatie skills, onduidelijke kaarten en slecht uitleggende mensen, maar goed. Weg liep dood en er stonden wel wat bomen, maar wandelpaden van 8 km. kan je niet echt tussen 10 stuks daarvan doen. Met veel pijn en moeite omgekeerd en al hobbelend weer teruggekart naar de hoofdweg. Eenmaal aangekomen werden de wandelschoenen dit keer wel aangetrokken en met kaart in de hand werd de pas erin gezet. We zouden de witte olifanten route doen dus moesten we de witte olifantenkaartjes volgen. Nou, binnen 5 minuten wisten we al niet meer waar we heenmoesten en dit lag echt aan de kaart en aan de boom gehangen kaartjes! we zijn dus maar n pad ingeslagen en kwamen op n gegeven moment uit bij n theehuis. De weg maar gevraagd en toen weer op pad gegaan. Dit pad leide ons om het theehuis heen, terug naar t begin. Schoot dus al lekker op. Opnieuw naar t theehuis gelopen en n ander pad ingeslagen en jahoor, na verloop van tijd weer dat stomme theehuis! Er was nu nog 1 pad over die we zonder op de kaart te kijken of wat te vragen maar in zijn geslagen, want of je dat nou wel doet, je wordt er dus blijkbaar niet beter van. Af en toe nog n kaartje gezien met zowel witte als rode olifanten (we liepen dus blijkbaar 2 routes tegelijk, ook heel apart)maar meestal liepen we maar n beetje op de gok paadjes en wegen in te slaan. Ondertussen waren we weer op n gravelweg beland en ik kijk opeens naast me en zie n stuk oud roadkill liggen, precies dezelfde die Miriam anderhalf uur ook al had gezien! (zoveel uitgedroogde platgereden hagedisjes kom je niet tegen). Aangezien we al anderhalf uur bezig waren en t bos niet echt iets anders was dan t oude vertrouwde Panbos, vonden we t wel best en hebben we rechtsomkeerd gemaakt en zijn lekker terug naar ons basiskampje gebanjerd en op weg gegaan naar n oesterrestaurant, waar Knysna om bekend staat. Het vrouwtje van de campingreceptie zei dat t maar 1 km van de camping af was, dus dat kon wel lopend gedaan worden. Wederom n dikke vette "NIET DUS". Zweet begon al druppels op voorhoofden te vormen en we zagen maar geen restaurant..Gelukkig kwam er n auto'tje voorbij rijden met n oud echtpaar erin die we de weg konden vragen. Niet alleen de uitleg kregen we maar zelfs n lift! En hoe...t was n piepklein auto'tje waar we met zn 5en op de achterbank zouden moeten. Aangezien de stoelen erg naar achter stonden was er sowieso al niet veel ruimte dus werd de man gesommeerd (door zn vrouw hoor!) om de achterklep open te doen zodat Patty en ik ons erin konden origami'en. Nou, we zaten hoor!pfff, gelukkig was t n kort ritje want t begon toch wel n beetje claustrofobisch gevoel te geven. Maar wel heel lief van de mensjes natuurlijk. We waren ze ook erg dankbaar, en waren dat net aan t uiten toen er n politiewagen naast ons stopte die ons allemaal uit t karretje had zien dwarrelen en daar niet zo blij mee was natuurlijk! Gelukkig kwam de man er met n waarschuwing en n evil eye van de snor vanaf alleen kwam ik erachter ik meer t auto'tje in had genomen dan uit, namelijk n plakkaat stront onder mn slipper die met t uitstappen had losgelaten. ja, kon er echt niks aan doen en er waren ook geen servetjes om t ff schoon te maken. Hij zei er niks van maar als tegenprestatie heb ik me er wel nog ongeveer 2 uur n beetje lullig over gevoeld. Nou, das beter dan niks toch?
Na dit hele gebeuren lekker allerlei visdingetjes gegeten in n restaurant (voor de vorm n oester genomen maar die was, zoals verwacht, ranzig) en daarna koers gezet naar Mosselbay. Camping opgereden waar alweer wat enthousiast zwaaiende opa's ons verwelkomden. We voelden ons net n soort bloemencorso toen we n orienterend rondje reden hehehe. Even gechilled en toen op naar de bar want al onze drank was op en op zondag verkopen ze in zuid afrika geen drank in de winkels dus ja, dan moet je toch wat. Het zag er op t eerste gezicht wat troosteloos uit, geen kip op straat en zelfs de jongen die door n mannetje van het restaurant was aangeroepen op straat om ons naar de bar te leiden bleef stug 10 meter voor ons lopen! Barretje ingegaan waar we al snel werden belaagd door 2 bikers die niet bijzonder toegevoegde waarde waren maar weigerden om ons met rust te laten. Beetje rare social skills dus, die Mosselbaai'ers..We zijn dus maar gewoon opgestaan en weggegaan om de volgende bar op te zoeken, alleen was die ondertussen al dicht gegaan. Op dus naar de 3e en laatste bar waar we, tadatatatatataaaa, die bikers weer tegenkwamen! Irritant waren ze nog steeds maar de een zorgde voor vertier door als n malle op n tafel te gaan staan dansen en de ander konden we eindeloos voor paal zetten dus al met al nog n leuke avond gehad.
Volgende dag zijn Linda, Miriam en Carin de boot opgestapt om te gaan duiken met de witte haai, alias JAWS! Pat en ik hebben gekozen voor de veiligere optie; struisvogelrijden :D Zowel voor groep 1 als voor groep 2 was de dag geslaagd. Haaien zijn gespot en de struisvogel is bereden. Daarna lekker nog naar strand gegaan om nog even de zee in te gaan voordat we in Kaapstad zouden zijn want daar schijnt de zeetemeperatuur net zo te zijn als in Nederland; KOUD! Al bleven we hier ook niet echt lang dobberen nadat we van groep 1 hadden gehoord dat de haaienduik zo goed als voor t strandje had plaatsgevonden.. :s

Op dit moment zijn we in Kaapstad en de camper is ingeleverd. Dit ging ook nietr zonder slag of stoot. Sowieso was het uitruimen en schoonmaken toch n grotere klus als we hadden gedacht. Na n maand rondtouren verzamelen je toch meer troep dan je verwacht...Maar goed, de inhoud van alle kastjes in vuilniszakken gestopt en overgebracht naar de kastjes van de keuken van t hostel en de boel met n afwassopje afgedaan. Iedereen nog even afscheid genomen van t dingetje en toen zijn Carin en Linda op weg gegaan om hm terug te brengen. Eerst waren ze al verkeerd gereden, toen stonden ze in de file en toen...raakte de benzine op! Daar sta je dan, aan de kant van de snelweg, hulpeloos en blond :s Gelukkig stopte er al snel een vrachtwagen met 2 gasten erin die ze wel wilden helpen door wat diesel te doneren. Helaas heeft de tuinslang die in de camper lag dat met zn staart moeten bekopen, die moest nl. afgesneden worden om de diesel van de vrachtwagen in de camper te krijgen. We vonden hm in t begin al zo kort maar blijkbaar is dit dus al vaker gebeurd..Anyway, de zusters weer op weg geholpen, de weg naar t verhuurbedrijf gevonden en de camper ingeleverd, ZONDER GEZEUR OVER ALLE SCHADE EN KAPOTTE DINGEN!tadaaaaa, einde goed al goed dus :D