Queen of the Hill!

Inmiddels ben ik op dag 7 aangekomen van mijn solo carriere als Queen of the Hill en gelukkig is de gewenning aardig ingedaald!
Voordat John wegging om familie in Servie te bezoeken leek het me allemaal wel cool om hier in mn up te zitten, beetje boekje lezen, reiki'en, tussendoor wat werk verzetten, hier en daar een paardje rijden maar toen ie eenmaal weg was, was het toch wel heul erg leeg! Gatver, kreeg opeens echt zo'n gevoel van 'wat moet ik hier nou in mn up??'. Maar gelukkig waren de hulptroepen online op Skype en hebben Sjaak, Patty, Klaas en een aangewaaide Michiel me 6 uur lang tot in de vroege (Nederlandse) uurtjes bijgestaan, dank daarvoor, crew! Daarna ging het al snel beter met de gemoedstoestand :-)

De dag erna had ik 2 buitenritten te doen. De eerste was met een jong stel en net toen die kwamen aanrijden, had ik een beetje gedoe met een van de peerdjes hier--> liep te hannessen toen ik het bit in wilde doen en ik weet niet wat er nou precies gebeurde maar het eindigde met mij op de grond, geraakt door een hoef op mn hoofd en een halve landing van een hoef op mn kuit :s Pijn viel allemaal wel mee en t paardje was meteen weer normaal, maar toen ik mn hand over mn hoofd haalde was die opeens rood en ik voelde ook wat nattigheid achter mn oren lopen dus er zat opeens een jaap in mn schedel. Haha en die mensen kwamen net hun auto uit! Dus ik liep maar snel naar binnen onder het mom van 'ik heb mn hoofd gestoten' voordat het bloed dooor mn handen heen zou sijpelen en het helemaal op een of andere horrorscene ging lijken.. Eenmaal binnen en dikke proppen keukenpapier later stopte het bloeden gelukkig en viel het opgedroogde plakkaat aan de zijkant van mn hoofd niet zo op dus konden we alsnog vrolijk & blij van start. Dat was rit 1.


Rit 2 was met een zesjarig kind. Dat moet op zich al genoeg zeggen.

Aan de telefoon was gezegd dat ze niet bang was voor grote paarden maar eenmaal hier durfde ze nogeneens op de rug van een van de beestjes gezet te worden 'omdat ie naar haar keek'. WTF?! Eenmaal erop gezet was het elke keer mekken als ie ook maar zn hoofd bewoog (en dit was terwijl ie nog vaststond) dus dat zou nog leuk worden als we het hele ritje door het bos hier gingen doen want daarvoor moet je een behoorlijk steile helling af en dat vind ik, na er al een paar keer op en af te zijn gegaan, zelfs nog n beetje freaky. Moeders zei dat we het best konden proberen maar nadat het kind voor de 5e keer in huilen was uitgebarsten omdat ze het zo eng vond heb ik het beestje maar gewoon aan het halstertouw achter mijn paard meegenomen en hebben we 1,5 uur een beetje over de weggetjes rondom het huis gebanjerd. Anderhalf uur lang non-stop als een of andere vraagbaak gediend voor de meest niet-boeiende vragen. Ohja, soms was er wel een pauze, dat was als Rabbit struikelde en ze weer in huilen uitbarste. Pfff was blij dat ik 's avonds werd meegevraagd door John's broer en zn vriendin om naar de Chinees te gaan, had wel weer een biertje verdiend zo.


Voor de rest is het hier binnen 1 dag echt lente geworden, alles is ineens in bloei en groen, echt bizar hoe snel dat gaat hier. De dag erna wel weer sneeuw gehad maar dat mag de pret niet drukken, het is echt heel mooi nu, eindelijk die bruine dorre waas weg die onder de sneeuw vandaan kwam. Het volgende projectje dat ik ga beginnen (het thema HOUT is sinds gisteren hopelijk echt afgesloten met de laatste boomstam die ik van een helling af heb gesleurd) is het begin maken van een moestuin. De zaadjes heb ik, n tisje aarde, kleine bakjes, beetje compost dus in theorie zou het allemaal moeten lukken. Had alleen handig geweest als er ook een portie groene vingers aanwezig had geweest dus het praktijkgedeelte wordt nog even afwachten. Wordt vervolgd..