Op naar de bergen!
Blijf op de hoogte en volg Marieke
01 April 2014 | Verenigde Staten, Fairbanks
Hier wederom een bericht vanuit het koude front; Alaska :D
Ik hoor dat de eersten al het nieuwe strand uit hebben mogen proberen? Nou hier is het nog gewoon -7 als ik wakker word dus hier is het nog steeds heel andere koek!
Afgelopen dagen nog steeds lekker met de hondjes bezig geweest, meeste keren gewoon helpen klaarzetten voor de trip wat betekent alle viervoetertjes in de auto laden; een grote pick up met houten kistjes erop waar we ze inproppen, sleeën er ook op, 10 minuutjes rijden naar een gebied waar alle trails zich bevinden, honties weer uitlaten, met hun halsband vastklikken aan een ketting die rond de auto is gespannen, tuigjes om al rondspringende beesten wurmpelen, wachten op de klanten, en als die er zijn begint het grote feest van aanlijnen. Zoals al eerder vermeld veranderen die beesten dan in bijna onhoudbare blaf-, spring-en renmachines en moet je, al glibberend door de sneeuw en over bevroren stukken grond, uitkijken dat je niet omvergetrokken wordt. Als alles goed en wel is uitgezet (zo'n 6 tot 12 honden per slee) gaan de mensjes op een comfortabel stuk kussen zitten om n uurtje van de omgeving te genieten. Als het goed is. Ging afgelopen week niet zo goed volgens die planning haha! Zat ik in het vorige blog nog trots te vertellen dat ik een trip er heelhuids vanaf had gebracht, en zowaar mn medepassagiers ook, in dit trippie heb ik de schade flink ingehaald. Het begon er al mee dat een groep dubbel geboekt was. In plaats van 8 Chinezen stonden er ineens 17. Dat ging dus nie lukken nie, dus de andere 9 hebben we maar gevraagd om een uurtje later terug te komen. Toen bleek het Chineesje wat in mijn slee moest gaan zitten, last van zn rug te hebben. Niet zo heel chill als je in een kunststof slee moet gaan zitten en de trail aardig wat heuveltjes heeft waardoor het dus soms aanvoelt alsof je in een speedboat zit en over golven heen dendert, maar die dan van ijs zijn.. Maar goed, ik ging maar flink op mn rem staan waardoor het allemaal wel voor hm meeviel dus het begon nog aardig goed. Tot we een of ander paadje insloegen wat smaller was, wallen had van losse sneeuw en mn slee opeens consequent af ging wijken naar links :s Gevolg was dat we 2 keer strandden, slee omviel en t mannetje half in de sneeuw lag! n Beetje gemier dat ie nat werd maar goed, hij had een snowboard broek aan dus volgens mij viel dat allemaal wel mee, en zn camera was ook redelijk waterdicht dus hup, genieten van het mooie weer en mondje dicht maar weer :D . Toen bleek het een beter plan om nog een persoon in de slee te planten aangezien ik elke keer op mn rem moest staan omdat we anders op de club voor ons zouden sleeën, en met die extra ballast meer zouden de hondjes net ff wat minder hard gaan. Zo gezegd zo gedaan en we gingen weer verder. En verder, met nog steeds een afwijkende slee en die extra persoon maakte het er niet slechter op, maar ook niet beter en zo belande ik uiteindelijk met TWEE Aziaten en een slee in de bosjes! Het ging ook superlomp, bijna in slow motion en ik hoor ze nog zo gillen hahaha! Bij de eerste bijna-botsing lachte ik nog vol overtuiging dat alles heus wel goed ging maar nu kwam ik daar echt niet meer onderuit helaas. Wat het nog lomper maakte is dat dat ventje met n miezer rug de slee niet uit kon komen en ik dus met zn vriendje hem met slee en al uit de sneeuw moest trekken en tegelijkertijd die honden tegen moest houden want zodra die geen tegengas in de vorm van een omgeslagen vrachtje meer voelen, schieten die er meteen vandoor, heul hard.
Gelukkig lukte het allemaal nog wel en zijn we zonder verder noemenswaardige stress weer bij het eindpunt aangekomen.
Afgelopen zaterdag een race waarbij Ben (de jongen die hier op het erf woont) voor het eerst met een team van de honden van hier meedeed. John en ik kwamen later aan en hebben hm niet zien starten wat wel jammer was want wat bleek; hij was zo zenuwachtig dat ie de honden niet in de goeie volgorde had aangelijnd Je hebt bepaalde honden die goed kunnen leiden en beesten die dat totaal niet kunnen en daar ging het dus mis; hij was op de weg beland in plaats van op het pad van sneeuw en aangezien er op de weg helemaal geen sneeuw ligt kun je ook niet remmen met de daarvoor bestemde haken die je normaal in de sneeuw gooit en je afremmen. Hehehe hij denderde dus zo'n beetje stuurloos over de weg en de mensen die langsreden maar foto's nemen omdat het er zo leuk uitzag! weh t ventje.. hij zei na afloop nog dat ie de hele tijd de geur van verbrand rubber rook (wat onder de glijders van de slee zit) hehehe.
Verder blijft het autorij verhaal nog steeds spannend hahaha! Het begon met het rijden naar de trails in de grote pick up, wat n makkie is aangezien t toch n aardige bak is dus veel schade zal ik er niet in oplopen, EN het is een automaat, EN ik hoefde alleen rechtdoor te rijden en 1 weg over te steken. Maar nu is de baby pick up aan de praat gekregen en wordt dat zo'n beetje m'n eigen pussycar :D Wat betekent dat ik weer, al schakelend van 3 naar 5 (ik kreeg hm niet in zn vier) over de snelweg rijd, al slingerend als ik een raampje open wil draaien aangezien ik t de hele tijd zo SPANNEND vind en het dus binnen no time takkewarm heb. Hij had dus net zo goed het kenteken KNEUS kunnen hebben.. Echt erg, ik moest gister ook een lange heuvel oprijden en had hm niet in de juiste versnelling staan waardoor ie dus uitviel. Duurde ff voordat die hele hellingproef theorie weer boven kwam dus stond 10 minuten te k%*ten om dat ding weer aan te trappen en die heuvel over te kruipen. Geeft allemaal niks ;-) Wel lache want hier en daar komen er opeens wweer weet-dingetjes terug, geen idee waar ik die ooit vandaan heb gehaaald maar t is wel handig als je je herinnerd dat je pompend moet remmen als je stuurloos een ijzige helling afrijdt en dat als je een bocht om wil gaan, heuveltje af van zo'n helling, je t auto'tje ook even zn ding moet laten doen omdat anders alles blokkeert. Al doende leert men :p
Geldt ook voor alle andere shit die ik hier doe, kan inmiddels als kettingen van kettingzagen vervangen (sta boomstammen door te zagen als een malle), die slee met honden aardig t de sneeuw door laten cruisen, stukken ijzerketting vervangen en naa al dat stoere gedoe ook nog es maaltijden in elkaar flanzen met ingrediënten waar ik nog nooit van heb gehoord (kasha?) en instrumenten die ik nog nooit heb gebruikt ( ik gok van 1 ding dat het een vergiet is maar het kan ook een soort fruitmand zijn).
Vandaag vertrekken we, samen met Iris, een Nederlandse vriendin van John, naar de bergen voor een kampeertrippie in gemiddeld -15! Zij gaat voor 20 dagen al skiënd met 2 honden de hort op en wij gaan weet ik niet hoelang, Het begon met 1 nacht, toen werden het er 3, toen ik vroeg hoeveel maaltijden ik dan moest maken was het toch maar handiger om voor 4 dagen mee te nemen maar tussendoor werd ook nog verteld dat zulke trips ook makkelijk uit kunnen lopen in een week. Kortom, kijk maar wat je doet.. :D. Heb gister voor een weeshuis staan koken dus vergaan van de honger zullen we niet. Verder hebben we een tent met een kacheltje erin, krijg ik 2 slaapzakken mee, 1 voor -40 (WTF?!) en nog eentje EN hebben we nog een fles Jack mocht het allemaal echt niet lukken :p.
En daarmee sluit ik de boel af, jullie horen wel weer hoe t af is gelopen!
-
01 April 2014 - 18:19
Sjaak:
Haha ik zie je al helemaal gaan!!
Veul plezier met je (nog)kouder avontuur!
Hou de Aziaten heel en geniet ervan
Xx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley