Terug van weggeweest

Terug van weggeweest!

Zoals in t vorige blog vermeld zijn we (Iris, John en ik) richting het noorden vertrokken, wat dus de poolcirkel inhield
Ik hoorde wel hier en daar dat het koud zou worden, maar niet dat we ook daadwerkelijk het POOLgebied zouden ingaan, supercool! Klinkt wel bruter dan je het je bij die naam voorstelt hoor, het is nog geen Noordpool met ijsberen, iglo'ende eskimo's en kerstman en zn rendieren, maar alsnog supermooi. De rit erheen was al vet, alles wat ik tot nu toe heb gezien is al mooi (omgeving Fairbanks dus nog iet veul maar vooruit) met oneindige heuvels vol bos, maar hoe noordelijker we kwamen hoe hoger en witter de bergen. We logeerden de eerste nacht op het terrein van een vriend van John die een soort B&B heeft midden tussen de bergen en kou waar alle Japanners heenkomen om in het poolgebied het noorderlicht te bekijken. Alhoewel we op een soort parkeerplek stonden, was het dus alsnog mooi vertoeven . En de tent was echt superdeluxe! Mini oventje erin wat het instant superwarm kan maken, ruim, en de -40 graden slaapzak die ik had meegekregen was op zich al een tent. De eerste nacht zat ik alleen een beetje aan te klooien met de rits waardoor ik alsnog hier en daar wel heb liggen rillen. Heb midden in de nacht nog een hond voor de opening ervan willen slepen maar ik denk dat ik hm per ongeluk aan zn oor of staart trok want het beestje begon te piepen dus ik heb het er maar bij gelaten. Werd wel wakker met de andere huishond aan mn hoofdend wat wel chill was, toch weer een beetje extra warmte. Maarrrr, desalniettemin de eerste poolnacht ter waarde van -12 overleefd!

De volgende dag de sleeën ingepakt, hondjes ingespannen en op pad gegaan. Was echt onwijs gaaf om zo tussen de bergen door te touren, er is voor de rest echt geen sterveling en elke keer zat ik te denken wat die bergen dan ook alweer zo bijzonder maakten; het is getver gewoon het poolgebied waar ik aan het cruisen ben, WTF!!

Het mushen zelf ging aan het begin wel chill, 1 keer een verkeerd pad ingeslagen waardoor we moesten omkeren en met een horde met honden aan touwtjes gaat dat nog niet zo makkelijk, maar voor de rest ging het best! Alleen op een gegeven moment kwamen we bij een bevroren meer aan en daar zijn we de fout ingegaan, hadden links moeten gaan maar zijn toch rechts gegaan en na een paar kilometer de bevroren rivier te hebben gevolgd gleden we de 'gewone' sneeuw weer in, alleen betekende dat dat we meteen zo ongeveer tot onze heupen in de sneeuw stonden en de hondjes zo'n beetje in die troep moesten zwemmen! Dus moesten de sneeuwschoenen (inderdaad van die tennisrackets) ondergebonden worden en moest John eerst een pad fabriceren waarna de hondjes hm met slee moesten volgen en ik erachteraan zou komen. Wat veel makkelijker klinkt dan het was, getver! Zijn slee hield soms geen stand door de losse sneeuw en dan moest ik naar voren ploegen om dat ding weer overeind te zetten, zijn leid honden aan te sporen die er soms ook geen heil meer in zagen, weer terug gaan naar mn eigen slee om die van de rem af te halen en de afstand weer in te halen, dan ging zijn slee WEER om, moest ik WEER naar voren om dat ding weer recht te zetten, had onderhand de rem maar van die van mij afgehaald zodat de hondjes vanzelf konden komen, ware het niet dat ook mijn slee soms vanzelf omging, waardoor ik weer naar achteren moest, en zo ging het nog wel even door, pffff...Uiteindelijk kwamen we weer op een stuk bevroren rivier wat wel relaxed doorsjeesje, maar erna kwam dus weer zo'n stuk en toen hebben we maar opgegeven, fuck it. Zijn toen omgekeerd, teruggegaan en gestopt waar er droog hout was en daar ons kamp opgezet. Gelukkig brandde het vuurtje in de tent snel en kon ik mn natte snowboots uittrekken en ophangen. Was weer superchill, buiten een kampvuurtje om sneeuw te smelten voor water voor de honden, binnen het kacheltje aan om sneeuw te smelten voor een bakkie thee, 's avonds een maaltijdzak in de pan gegooid en erna nog even buiten rondgebanjerd. Muisstil, op een spierwitte vlakte, omgeven door bergen, bizar cool! Deze nacht goed voorbereid mn slaapzak ingegaan, rits vantevoren uitgevogeld , lag super! Dat ding was gewoon een soort iglo, superlang dus als het koud werd zakte ik gewoon af naar beneden. Ergens op mn voeten lag Nordic, een van de hondjes die normaal ook in huis is (beest is 14 dus das wel zo aardig) dus het lag allemaal aardig knus. 's Ochtends gewacht met uit mn schulp kruipen tot het kacheltje weer brandde en zo begon de volgende dag weer warm en na een half uurtje, ook weer zonnig! Was wel te merken dat we een stuk hoger zaten want nu was alles bevroren, inclusief mn deo. We deden de tent open en het leek wel of je uit een sauna kwam, onwijze stoomwolken kwamen eruit zetten

Mak an ontbeten, alles weer ingepakt, honden aangelijnt en weer koers gezet naar het startpunt. We zouden eigenlijk die dag nog verder naar het noorden rijden om daar weer met een trip te starten, maar de hondjes zaten er aardig doorheen dus zijn maar weer naar huis gekart. Zijn nu bezig om de beestjes vet te mesten met een maaltijd extra per dag zodat we misschien die trip alsnog kunnen doen.
Verder is het hier aardig aan het dooien overdag de sneeuw wel aan het verdwijnen is, maar omdat het heeft geregend in november, ligt er daaronder een dikke ijslaag waardoor het op veelplekken net een schaatsbaan is, freasky shit!. Gelukkig stikt het hier van de boytoys zoals bijvoorbeeld een mini bulldozertje wat de ijslaag wel een beetje om kan ploegen zodat je tenminste niet de hele oprit overglibbert. Ging gister al 2 keer gevloerd en gleed zo de helling af zonder dat ik mezelf ergens op kon afzetten om mezelf te stoppen. Behoorlijk suf..