Argentinie rules!

Ondertussen zijn we alweer bijna een week in Argentinie, en het is in vergelijking met Bolivia echt leven in weelde! Water uit de kraan is drinkbaar, alle wegen goed begaanbaar, mensen zijn aardig en behulpzaam en de tekenen van de westerse wereld zijn ook weer zichtbaar (Shell tankstations, Burger Kings). Een goeie aanloop dus naar de thuissituatie.
Maar hoe we de Aregntijnse grens overkwamen..Op zich ging dat, qua gedoe, nog vlotjes, geen ge-emmer met zoekgeraakte papieren of iets dergelijks, alleen RIJEN mensen! Die Argentijnen zitten natuurlijk niet echt te wachten op die Boliviaanse sloebers dus de papieren en tassen worden extra goed gechecked waardoor we ongeveer 4 uur lang in de rij hebben moeten staan om het land in te komen. En uiteraard kwamen we er telaart achter dat we vergeten waren om geld te wisselen en ook dat NIEMAND in Argentinie Boliviano´s wil EN dat de wisselkantoren in Bolivia al dicht waren aangezien het ondertussen een uur of elf ´s avonds was. Na vele tourtjes door het grensplaatsje op zoek naar een atm die onze pas wilde eindelijk dan bij het busstation aangekomen waar ze geen pin hadden maar WEL een vriendelijke busmaatschappij die onze laatste boliviano´s wilde wisselen en ons een ticket kon verkopen naar Humahuaca, een plaatsje vlakbij wat wel leuk scheen te zijn. Eenmaal in de bus ons lekker genesteld in de lekkere schone luxe stoelen (moeten nog steeds wennen aan dat alles hier ¨normale¨ westerse standaarden zijn,kwaliteit dus!)en bedacht dat we eigenlijk wel langer dan 2 uur in de bus wilden liggen! Gevraagd aan de busman en die zei dat het mogelijk was, maar toen we na 2 uur wakker werden gemaakt omdat we er waren was toch de hele bus vol, dus stonden we alsnog om 3 uur ´s nachts op straat, niet wetende waar we eigenlijk heenmoesten. Op goed geluk dus gaan lopen en toch nog een hosteleigenaar uit zn bed kunnen trekken (lees:bellen) dus konden we eindelijk in een lekker bedje ons welverdiende nopje doen.
De volgende dag scheen het zonnetje weer en besloten we naar een van de uitzichten over het stadje en de bergen te gaan die de lieve mevrouw van het hostel ons had aangewezen. Maar onderweg kwamen we wat meisjes tegen die vroegen of we met hun mee wilden met een 4x4 de bergen in om een naar een NOG mooier uitzichtpunt te gaan. Gelukkig dat wel gedaan want het uitzicht was echt supercool. De bergen hadden allemaal verschillende kleuren (door de grondstoffen zoals mineralen, koper en klei enz.) wat er erg bizar uitzag.
De rest van de dag hadden we eigenlijk geen planning dus besloten we die maar te wijden aan het checken van een lift naar het zuiden.
Nou, en dat duurde ff..Ik geloof dat we pas na een uur een pickupje hadden geregeld en zelfs die hebben we nog moeten strikken terwijl ze toevallig waren gestopt langs de kant van de weg, meters na onze liftstek. Maar goed, we zaten!
Alhoewel niet voor lang, want wat ze hier heel veel hebben is politiecontrole, voor autopapieren enz. En onze chauffeur had niet alles in orde waardoor we een pitstopje hadden van een half uur, maar daarna gelukkig wel weer door konden rijden.
Chauffeur met ws. een boete en wij weer een ervaring rijker hehe
Afgezet in een plaatsje waar we ons weer langs de stoffige kant van de weg hadden opgezet, vastbesloten om NOG een liftje, NOG verder te krijgen. Eerst nog gesocialized met een Canadees paar die helaas niet onze richting opging, maar na 10 minuten dat ze weg waren gereden terugkwamen OM ONS GELD TE GEVEN!
Toch wel te erg als mensen dat gaan doen, zo slecht zagen we er, dachten we, toch niet uit?!maar ze wilden niet van terugnemen weten, dus ja, dan moet t toch maar in de tas..
Even later gelukkig wel een lift van 2 gasten gehad in een dikke Chevvy, dus we zaten nog comfi ook, met, wederom, uitzicht op ubermooie natuur langs de route. We dachten eerst een liftje te krijgen naar een plek die n uurtje verder lag, maar OF we hadden een miscommunicatie OF de bedoeling was zo dat we daar af werden gezet maar er stomtoevallig achterkwamen dat zn maat naar Salta, 2 uur verder, moest en wij eigenlijk ook en hm zo n beetje gedwongen hebben ons mee te nemen hehehehe!We zullen het wel nooit weten maar we hebben het in ieder geval heelhuids en gratis gered!
In Salta ´s avonds wat rondgebanjerd, volgende dag mak aan gedaan, haren weer es geverfd, bus geboekt samen met een grietje die ook in het hostel verbleef, en in de namiddag richting Buenos Aires gegaan. En die stad is echt SUPER!
Mooie gebouwen, pleinen met hoge palmen, havens, geen stinkende chagerijnige sloebermensen, genoten dus.
Na 2 dagen de bus gepakt naar Mendoza, waar we nu aan het couchsurfen zijn bij iemand. Couchsurfing.org is een website waar mensen over de hele wereld een logeeradres aanbieden of op zoek zijn naar 1, en het werkt perfect! Eerst zouden we bij iemand logeren maar die bleek dit weekend weg te zijn, dus had ik een noodoproep op de pagina van Mendoza gezet en binnen een middag hadden we een adresje, een gast van 35 die berg grote (bank)kussens op de vloer in een slaapkamer had liggen wat nog lekker ligt ook. Hij nam ons meteen mee voor een tourtje rond Mendoza en legde ons allerlei dingen over de stad uit en nam ons ´s avonds OOK nog eens mee naar een vriend van hm die een wijngaard heeft en ons van alles over het wijnmaakproces heeft uitgelegd, en uiteraard aardig wat wijn heeft laten proeven :D
Een goed begin in Mendoza dus! Morgen ws. nog een dagje hier vertoeven en dan door naar Bariloche, weer een stukje zuidelijker en dichter bij de Chileense grens. We weten nog steeds niet echt hoe de situatie daar nu is, hoorden dat er gister nog een grote naschok was die hier ook te voelen was, klinkt dus niet echt hoopvol. Verder hebben we onderweg ook nog gehoord over een aardbeving in Peru en een vliegtuigje wat boven de Nazca lijnen was neergestort, allemaal plekken waar wij ook zijn geweest! Je gaat dan toch denken...