Kan het dan nooit normaal?

...NEEN!
Het gedoe begon al bij de grens.
De vorige keer dat we de grens overschreden konden jullie lezen dat we aardig wat moeite moesten doen om de juiste stempel en het goeie papiertje te krijgen om het land binnen te komen. Nu bleek dat Pat het papiertje, samen met wat onbelangrijke folderreut had weggegooid! Dat zorgde dus weer voor wat heen en weer geprietpraat waar we ongeveer wel wat van begrepen, er moest in ieder geval betaald worden.
We hadden, aangezien we de grens over zouden gaan, natuurlijk zorgvuldig alle Peruaanse soles opgemaakt. Gelukkig had ik nog ergens tussen mn paperassen 5 euro die we konden inwisselen en wat precies genoeg was voor het benodigde papiertje. Dus hop de bus weer in, en op naar Copacabana!
Daar aangekomen meteen een hostel in en een kamer geregeld en op zoek naar een pin-automaat..Toen begon het ge-emmer echt pas. Er was er 1, maar die deed het pas de volgende ochtend weer. Dat zou nogeneens zo erg zijn als het niet zo was dat die alleen voor lokale passen z.n werk deed! En de volgende automaat was in La Paz, de hoofdstad, 3,5 uur verderop..Diep in onze backpacks gekeken kwamen er nog wat losse euro´s en dollars boven die we, tegen de helft van de waarde hebben ingewisseld (aangezien het allemaal munten waren)voor soles waarvan we een mini-busje konden betalen naar La Paz, die binnen 10 minuten zou vertrekken. Ik rennen naar de bus om te zeggen dat we meegingen maar de tassen nog moesten halen, en Pat alvast naar het hostel om te zeggen dat we niet bleven. Dat eerste ging vlotjes, het 2e duidelijk NIET. Ik kwam daar aan en zag een klein dik gedrongen blerend vrouwtje staan tieren tegen Pat dat we geld moesten betalen omdat we de kamer hadden gebruikt en de douche. Bullshit, ik was naar de wc gegaan (en had ons eigen papier nog wel gebruikt ook!) en we waren 5 minuten op de kamer geweest. We wilden in de eerste instantie gewoon weglopen maar met haar kadaver versperde ze de hele deuropeningen. Wij weer terug de kamer in en proberen uit te leggen dat we echt ECHT geen geld meer hadden (kruikej van Sarefas was weer es nergens te bekennen) maar ze wilde van niks weten. Dus toen hebben we maar een aanloop genomen en onszelf plus backpack als n soort stormram gebruikt om weg te komen. Terwijl we wegbeenden heb ik er nog wel een lo siento (het spijt me) over mn schouder heengegooid, maar denk op de een of andere manier niet dat dat is aangekomen..Gelukkig hoefden we alleen heuvel af te rennen met alle tassen en shit en hadden we op tijd het busje wat gelukkig meteen wegging want het mens had ook al gedreigd met de politie.
Rond een uur of tien aangekomen in La Paz, waar we eigenlijk in een of andere shabby buurt zouden worden afgezet, met allerlei vage kraampjes, bijbehorende vage mensen en over troep op straat. We waren de chauffeur nog wat geld schuldig dus moesten we eerst naar een pin, waar hij ons recht voor parkeerde want het was erg gevaarlijk op straat zei ie..Lekker weer dus!Gelukkig ging dat allemaal wel goed en zette ie ons daarna af bij een of ander hostel en konden we eindelijk onze troep lossen en even bijkomen van al het gebeuren. Eerst maar es n biertje en wat eten. Helaas kon dat ook niet in alle rust want er kwamen meteen 2 Israelische gasten bij ons zitten met allerlei verhalen en vragen en bladiebla. Pfff, dat na het hele gebeuren en ook nog es als ik zit te eten. Gaat niet goedkomen natuurlijk, dus heb de eerste avond niet echt vriendjes gemaakt hehehe.
Dat hele hostel scheen trouwens vol te zitten met die figuren aangezien de eigenaar ook Israelisch is en het volkje als ze op reis zijn altijd elkaar opzoeken. Nouja, de humus was erg lekker dus dat scheelde weer.

In La Paz eigenlijk niet veel gedaan, gewinkeld, nieuwe tas gehaald en wat spullen om erin te doen :D en wat warme kleren voor straks in Chili. Ging namelijk voor een dagje hiken in een nabijgelegen plaats genaamd Coroico (Pat was ziekies) en zat in het busje met een Nederlands stel die me wat inlichtingen gaf over Chili. Het gaat dus nog kouder worden. Lekkere omgekeerde wereld dus vergeleken met jullie! Dat dagje was trouwens wel kicke, alhoewel het bustrippie van een paar uur nog het bruutst was, vette grote groene bergen met watervalletjes die tussen de wolken verrezen, heel gaaf! Die wandeling zou 2 uur zijn, naar wat watervallen. Ik nog vragen aan een toeristeninfo mannetje waar ik heenmoest en die zei dat ik de eerste na 20 minuten zou zien, de 2e na n half uur en de 3e na n uur ofzo. Nou ik weet niet hoe snel mensen daar lopen met nog kortere benen dan ik, maar ik deed er over de eerste al 5 kwartier over, en dan loop ik toch wel aardig door! Die 2e en 3e konden me dus gestolen worden. Gaf niet, onderweg weer superuitzichten gehad over weer grote groene bergen en valleien. De foto´s komen later, Pat heeft in ieder geval alles van hiervoor op dr Facebook gezet (Patty Ouwe) dus kunnen jullie in ieder geval ff vooruit ;-)

Vandaag dan uit La Paz vetrokken om weer terug te gaan naar Copacabana (dit keer MET geld) omdat er hier toch wel wat dingen zijn die we willen zien. Toch wel geen zin om de Heks van het Hostel tegen te komen hebben we, eenmaal uit de bus gekomen, maar even een omweg naar een hostel genomen. Voelt een beetje alsof je rondloopt en elk moment een Wanted poster met je foto erop kan tegenkomen..Maar goed, tot zover gaat het goed (even afkloppen).
Bolivia zelf bevalt ook wel, mooie natuur en alles is inderdaad lekker cheap, alleen gaat het er soms aardog vaag aan toe. Vaak als je ergens gaat eten moet het eten ergens anders vandaan komen dan van de tent waar je zit, hebben ze nooit ergens wisselgeld, of je nou bij een marktkraampje, in een hostel shoppingmall betaald, hebben alle vrouwen bolhoedjes op en een tot zak gevouwen deken op hun rug waarvan de inhoud tot heden nog steeds onbekend is..
Nou t is weer n beste lap tekst geworden dus ik laat t hierbij. Tot later maar weer!